Narodziny Duszy (Część 1)

Ten artykuł został tymczasowo przetłumaczony za pomocą tłumacza internetowego. Oryginalny artykuł jest w języku włoskim. Jeśli chcesz pomóc nam ulepszyć tłumaczenie na swój język, skontaktuj się z nami poprzez e-mail: info@accademiadicoscienzadimensionale.it lub poprzez czat na ACD. Dziękujemy.

Strona 1 z 2

Od dzieciństwa jesteśmy przyzwyczajeni do mówienia o Duszy jako synonimie Świadomości, tak bardzo, że zastępujemy ten termin i odnosimy się do Duszy jako czegoś oczywistego, co każdy na świecie posiada, łudząc się, że nie może być osoby, która jej nie posiada. W rzeczywistości Dusza jest czymś znacznie bardziej złożonym, ponieważ każdy posiada Świadomość, ale nie każdy posiada Duszę. Dzieje się tak, ponieważ Świadomość jest tym, czym naprawdę jesteś, jest twoim umysłem, jest tą częścią twojego istnienia, która wykracza daleko poza wygląd fizycznego ciała, w którym przebywasz. Dusza jest jednak ewolucją Świadomości poprzez kolejne reinkarnacje, które rozszerzyły ją do wyższego poziomu, który przechowuje wiele przeszłych wcieleń. Myślenie, że każdy posiada Duszę, ze względu na jej prawdziwą koncepcję, byłoby jak przekonanie, że ludzie rodzą się już starsi w wieku 90 lat, nie zdając sobie sprawy, że nikt nie rodzi się dorosłym, ale rodzi się dzieckiem i od tego punktu wyjścia musi następnie rosnąć i dojrzewać; mimo to nie każdemu udaje się dotrzeć, a tym samym dożyć wieku 90 lat. To jest zrozumienie, że dziecko rodzi się dzieckiem, a nie starcem, więc nie do pomyślenia jest definiowanie go jako dojrzałego i rozwiniętego w wieku zaledwie jednego roku życia. Z tego samego powodu Dusza jest sukcesją ciągłych i niekończących się reinkarnacji, które doprowadziły Świadomość do ewolucji tak bardzo, że stała się Duszą. Kiedy osobie udaje się reinkarnować wiele razy, kontynuując duchowy rozwój z życia na życie, rodzi się Dusza. Jest to coś, co wykracza daleko poza Świadomość, ponieważ nie jest tylko jej kolejnym poziomem, ale jest czymś znacznie większym. Można powiedzieć, że Dusza staje się świadoma w tym sensie, że staje się zdolna do podejmowania decyzji i działania w życiu, tworząc nowe sytuacje i rozwiązania, niezależnie od tego, co osiąga ludzkie ego. Świadomość, z drugiej strony, nie jest zdolna do tworzenia sytuacji w życiu: może prowadzić ludzkie ego do dokonywania bardziej właściwych wyborów niż inni i jest bardzo pomocna, ale nie może tworzyć korzystnych sytuacji dla swojego życia z niczego, ponieważ nie ma wystarczającego doświadczenia i zdolności, aby to zrobić. Istnieje duża różnica między ludzkim ego a Świadomością, a tym bardziej między ludzkim ego a Duszą. Możemy powiedzieć, że ludzkie ego jest tym, w czym rozpoznajesz siebie najbardziej: twoje myśli, twój sposób rozumowania, twój charakter, a więc twoja rzeczywista osobowość. Ludzkie ego jest twoim ludzkim umysłem, tą częścią ciebie, którą natychmiast znajdujesz na powierzchni, a więc jest to twój sposób życia i reagowania na sytuacje, z którymi masz do czynienia na co dzień. Zasadniczo ludzkie ego jest tym, o czym mówisz, że jesteś "mną", jest tym, co opisujesz, gdy mówisz o sobie. Świadomość, z drugiej strony, jest czymś znacznie głębszym w tobie i choć może to zabrzmieć dziwnie, jest tym, czym naprawdę jesteś, podczas gdy ludzkie ego jest osobowością, którą musiałeś stworzyć dla siebie w tym życiu, aby dostosować się do otaczającego cię społeczeństwa. Twój sposób rozumowania i życia został stworzony z biegiem czasu, od kiedy poszedłeś do szkoły do czasu spędzonego z rodziną, ponieważ musiałeś dostosować się do innych ludzi, do uczuć, do zasad tego społeczeństwa i wszystkiego, co z tego wynika, więc stworzyłeś ludzkie ego, do którego stałeś się tak przywiązany, że uznajesz je za swoją prawdziwą tożsamość. Twoja Świadomość, z drugiej strony, jest twoją prawdziwą tożsamością, ale którą, nieświadomy, musiałeś ukryć głęboko, aby pozostawić na powierzchni fałszywe ja, bardziej odpowiednie do pokazania innym. Ponieważ całe społeczeństwo popycha cię do bycia bardziej ludzkim ego, niż bycia sobą - to znaczy wyższym ego - prawie nie miałeś szansy dowiedzieć się, kim naprawdę jesteś, ponieważ byłeś zbyt młody, kiedy przygotowywano cię do stania się ludzkim ego. Kiedy byłeś dzieckiem, byłeś znacznie bardziej świadomy siebie, chociaż nie byłeś w stanie opisać tego, co czułeś lub czego doświadczałeś. Jednak byłeś znacznie bardziej połączony ze swoją Świadomością, w rzeczywistości zauważyłeś wiele niesprawiedliwości, zastanawiałeś się, dlaczego pewne rzeczy poszły w taki, a nie inny sposób, miałeś wątpliwości co do tego, jak sprawy mają się w obecnym życiu, ale odpowiedzi dorosłych nie uciszyły twojego poczucia niesprawiedliwości i niezadowolenia z wielu nierozwiązanych pytań. Ich sposobem na udzielenie ci odpowiedzi było uciszenie cię, zamknięcie twojego umysłu. Zostałeś więc wychowany, aby akceptować fałszywe lub połowiczne odpowiedzi, aby nauczyć się przestać zadawać pytania i, jak na ironię, dziś prawdopodobnie jesteś tym samym dorosłym, który ucisza pytania dzieci, ponieważ nie wiesz, jak na nie odpowiedzieć. Kiedy zadają ci pytania o niesprawiedliwość świata, jedyną rzeczą, którą umiesz im powiedzieć, jest "Bo taki jest świat! I kropka! A teraz jedzcie i nie zadawajcie więcej głupich pytań!", podczas gdy te pytania są dyktowane przez wyższy instynkt zwany Świadomością, instynkt, który jest uciszany przez ludzkie ego.

Strona 2 z 2

Dlatego to, czym myślisz, że jesteś i prezentacja, którą robisz z siebie, jest w rzeczywistości biografią twojego ludzkiego ego, podczas gdy prawdziwe ego, prawdziwy ty, jest tak ukryte w tobie, że nawet nie wiesz. Dzieje się tak dlatego, że od dzieciństwa wstydziłeś się go i zamykałeś je w celi z zardzewiałymi metalowymi prętami, aby uniemożliwić mu wydostanie się choćby raz, nawet przez przypadek. Nawet jeśli myślisz, że znasz siebie, ponieważ ludziom, których znasz, pokazujesz jedną twarz, podczas gdy w środku jesteś inną osobą, gwarantuję, że osoba, którą myślisz, że jesteś, jest nadal daleka od tego, kim naprawdę jesteś. Jesteś kimś znacznie więcej niż tylko osobą, która ukrywa swoje myśli i uczucia przed innymi, pokazując inne, jesteś czymś znacznie wykraczającym poza twoje obecne zrozumienie. Pomiędzy ludzkim ego a Świadomością, a także twoją Wyższą Jaźnią, istnieje duża różnica. Narodziny Duszy zaczynają się, gdy Świadomość, która reinkarnuje kilka razy, popycha siebie do poszukiwania czegoś więcej niż tylko ludzkiego życia składającego się tylko z codziennych elementów, takich jak praca i zakładanie rodziny. Kiedy Świadomość popycha siebie do poszukiwania czegoś innego, w tym odpowiedzi na swoje pytania i wiedzy wykraczającej poza to, co już wie, uruchamiany jest proces ewolucji, który doprowadzi do ewolucji Świadomości w prawdziwą Duszę. To, czego szuka, to duchowa ścieżka, która pozwala jej być czymś więcej niż Świadomością osadzoną w ludzkim ciele: chce być wolna od swoich wyborów, chce znaleźć Przebudzenie. W tym momencie Świadomość podejmie fundamentalne kroki w kierunku ewolucji, popychając ludzkie ego do praktykowania pewnych działań w celu odnalezienia Przebudzenia, a poprzez to Świadomość stanie się Duszą. Kiedy jednak Dusza się rodzi, nie powinniśmy myśleć o niej jako o niezniszczalnej, ponieważ nawet Dusza, podobnie jak Świadomość, może z czasem ulec zniszczeniu, jeśli zostanie pozostawiona bez pożywienia. W rzeczywistości, jak już wspomniano, w każdym życiu trzeba odnieść sukces w reinkarnacji, ale aby to zrobić, trzeba być przygotowanym. Jeśli ktoś odniesie sukces w reinkarnacji w jednym życiu, niekoniecznie oznacza to, że odniesie sukces we wszystkich żywotach, ponieważ we wszystkich żywotach będzie musiał spróbować ponownie. Po osiągnięciu pewnego poziomu, na którym Świadomość stała się znacznie większa i bardziej rozwinięta i może być uważana za Duszę, łatwiej będzie jej reinkarnować, ponieważ w tym momencie jest to czynność, którą wykonała co najmniej sto razy, ale to nie znaczy, że nie ma możliwości, że Duszy nie uda się reinkarnować. Dzieje się tak dlatego, że wszystko zależy od jakości życia ludzkiego ego, które, jeśli zostanie przeprowadzone w określony sposób, doprowadzi do duchowej ewolucji, a tym samym Dusza będzie nadal reinkarnować i rosnąć wykładniczo. Z drugiej strony, jeśli życie ludzkiego ego nie jest prowadzone w możliwie najzdrowszy i najbardziej poprawny sposób, ale zamiast tego jest prowadzone w sposób destrukcyjny, ludzkie ego powoduje, że jego Dusza cofa się, tj. ciągnie ją z powrotem w dół, zamiast pozwolić jej ewoluować i iść naprzód: sprawia, że cofa się, powodując utratę znacznej części pracy, którą wykonała w poprzednich żywotach. Zasadniczo nikt nie ma biletu w jedną stronę do ewolucji, ale za każdym razem mamy do czynienia z biletem powrotnym do punktu wstecz, na wypadek gdybyśmy nie wykorzystali naszego obecnego życia do poprawy tam, gdzie pozostawiliśmy luki. Dzieje się tak, ponieważ istnieje wiele przeszkód do pokonania, aby móc reinkarnować się w każdym życiu i żyć takim życiem, do jakiego aspiruje nasza Dusza. Dlatego pragnę wydobyć je na światło dzienne, abyś mógł zrozumieć, co utrudnia ci życie i ciągłe dobre samopoczucie, abyś mógł je przełamać w tym życiu i nie musiał ich ciągnąć w następnym.

Koniec strony 2 z 2. Jeśli podobał Ci się ten artykuł, skomentuj poniżej, opisując swoje odczucia podczas czytania lub ćwiczenia proponowanej techniki.